بهزیستی روان شناختی در دو دهه اختر و ادبیات پژوهشی به فور مورد بررسی قرار گرفته است و دامنه مطالعات آن از حوزه ی زندگی فردی به تعاملات اجتماعی کشیده شده است (کول، 2002) در راستای تعریف این سازه ی مفهومی، گلداسمیت، ویوم و درایتی (1997) عقیده دارند که بهزیستی روانی شامل دریافت های فرد از میزان هماهنگی بین هدف های معین و ترسیم شده با پیامدهای عملکردی است که در فرایند ارزیابی های مستمر به دست می آید و به رضایت درونی و نسبتاً پایدار در توالی زند ...