طراحی جعبه دنده بهینه توسط روش اصلاح شده تجمعی ذرات با ضرایب پویا

                در این مقاله روابط جدیدی برای ضرایب اینرسی و یادگیری الگوریتم بهینه سازی تجمعی ذرات 1 ارائه شده است. با توجه به چگونگی توزیع ذرات در فضای جستجو و موقعیت هر ذره نسبت بهسایر ذرات در هر تکرار برای هر ذره به طور جداگانه ضریب اینرسی تعریف می شود. با تغییر ضرایب یادگیری در هر تکرار و کنترل این تغییرات سرعت همگرایی بسیار افزایش می یابد. مقایسه نتایج با چندین روش بهینه سازی، برتری قابل توجهی را نسبت به سایر روشها نشان می دهد   ...