دررساه میهمانی، آریستوفان درک خود را از عشق در قالب داستانی نمادین بیان می کند: آدمیان در آغاز موجوداتی کروی و کامل بودند. اما زئوس خدای دایان هر یک را به دو نیمه کرد، و هر نیمه را به سویی پرتاب کرد از آن پس انسان ها هر یک شوریده وار به دنبال نیمه گمشده خود می گردند. در این تصویر عشق عبارتست از شوق به بازپیوستن، شوق یکی شدن با محبوب که همانا نیمه گمشده ماست. عشق آریستوفانی دو ویژگی مهم دارد: نسخت آنکه در این تصویر شخص محبوب موضوعیت دارد. نیمه گمشده من فردی خاص است، هیچ کسی دیگری نمی تواند نیمه ن ...